... ο Έλληνας λοχίας υπεράσπιζε με άλλους φαντάρους την Ομορφοπλαγιά του Μπέλες, το θρυλικό πια πυροβολαρχείο Π8. Ο αγώνας του ήταν υπεράνθρωπος. Όσο περισσότερο θα άντεχαν, τόσο πιο ασφαλής θα γινόταν η υποχώρηση άλλων ελληνικών δυνάμεων προς την πόλη των Σερρών και τη Θεσσαλονίκη. Βλέποντας ότι η μάχη έχει κριθεί, ζητά από τους φαντάρους του να αποχωρήσουν και αυτοί. Κάποιοι το κάνουν. Οι συγχωριανοί του όμως από τα Άνω Πορρόια αρνούνται να τον εγκαταλείψουν. Μένουν στο πλευρό του και χρησιμοποιούν και τα 38.000 φυσίγγια που είχαν....
 γελοιογραφία του 40  γελοιογραφία του '40 quote  Ερώτηση
Αυτές οι δύο αγγλικές γελοιογραφίες δημοσιεύτηκαν στον αγγλικό τύπο τις ημέρες που οι Γερμανοί εισέβαλλαν στην Ελλάδα στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Τί φανερώνουν για τα αισθήματα της αγγλικής κοινής γνώμης για τους Έλληνες κατά τη διάρκεια του πολέμου;
foto25.5: Αγγλική γελοιογραφία του 40. Ανακτήθηκε από τη σελίδα της Δημ. Κ. Βιβλιοθήκης Σερρών στι 30/6/2012
foto25.6: Αγγλική γελοιογραφία του 40. Ανακτήθκε από τον ιστότοπο "War of cartoons" στις 30/6/2012.


...ο Έλληνας λοχίας υπεράσπιζε με άλλους φαντάρους την Ομορφοπλαγιά του Μπέλες, το θρυλικό πια πυροβολαρχείο Π8. Ο αγώνας του ήταν υπεράνθρωπος. Όσο περισσότερο θα άντεχαν, τόσο πιο ασφαλής θα γινόταν η υποχώρηση άλλων ελληνικών δυνάμεων προς την πόλη των Σερρών και τη Θεσσαλονίκη. Βλέποντας ότι η μάχη έχει κριθεί, ζητά από τους φαντάρους του να αποχωρήσουν και αυτοί. Κάποιοι το κάνουν. Οι συγχωριανοί του όμως από τα Άνω Πορρόια αρνούνται να τον εγκαταλείψουν. Μένουν στο πλευρό του και χρησιμοποιούν και τα 38.000 φυσίγγια που είχαν. Όταν τα πολεμοφόδια τελειώνουν, προσπαθούν να βγουν από το φυλάκιο πηδώντας πάνω από πτώματα Ελλήνων στρατιωτών και βουνά από φυσίγγια. Μόλις βγαίνουν έξω, το θέαμα είναι ανατριχιαστικό. Όλη η πλαγιά του Μπέλλες καλυμμένη από χιλιάδες πτώματα Ελλήνων και Γερμανών στρατιωτών. Οι περισσότεροι από τους 8.300 Έλληνες που υπεράσπιζαν τα σύνορα είναι νεκροί, τραυματίες ή αιχμάλωτοι ενώ το φυλάκιό τους έχει ήδη περικυκλωθεί από Γερμανούς. Ο Γερμανός αξιωματικός ζητάει σε άπταιστα ελληνικά να δει τον Έλληνα αξιωματικό που ήταν επικεφαλής. Ο Δημήτριος Ίτσιος εμφανίζεται μπροστά και παρουσιάζεται στρατιωτικά. Ο Γερμανός τον οδηγεί σε ένα σημείο από όπου φαινόταν το ανασκαμμένο από τους βομβαρδισμούς και αιματοβαμμένο βουνό. Από το ξέφωτο εκείνο ο Δημήτριος Ίτσιος θα αντικρίσει για τελευταία φορά το χωριό του που λουφάζει στο βάθος και τα καθαρά νερά του Στρυμόνα.
Δημήτριος Ίτσιος
foto25.7: Δημήτριος Ίτσιος, Αρχείο Β. Τζανακάρη
Είναι δύο άντρες που δεν είχαν ποτέ συναντηθεί για να ανταμώσουν τώρα τη μία και μοναδική φορά στη ζωή τους εδώ στην Ομορφοπλαγιά, μέσα στην άνοιξη και κάτω από τις εφιαλτικές συνθήκες ενός αδηφάγου πολέμου: ο ένας απλός αγρότης, αλλά δεινός πολεμιστής, λεβεντόψυχος και δεινός υπερασπιστής της πατρίδας του. Ο άλλος βάρβαρος και αιματόβρεχτος επιδρομέας και κατακτητής της. «Έκανες το καθήκον σου λοχία», του λέει. «Αυτό που βλέπεις είναι και δικό σου κατόρθωμα. Τώρα όμως πρέπει να κάνω και εγώ το δικό μου». Υστερα, ο Γερμανός αξιωματικός θα βγάλει το περίστροφό του και στηλώνοντάς το στο ιδρωμένο κρόταφο του ηρωικού Έλληνα λοχία, θα τραβήξει τη σκανδάλη στέλνοντας το νεανικό κορμί του να κυλιστεί άψυχο μέσα στα αίματα και τα λουλούδια.
 
Τζανακάρης, Β., (1998), Τα Σέρρας του πολέμου της Κατοχής και της Αντίστασης, Σέρρες.