Οι Βούλγαροι στην Τζουμαγιά

Από την ημέρα εκείνη οι Βούλγαροι, αφού εγκαταστάθηκαν οι πολιτικές και αστυνομικές αρχές, άρχισαν αμείλικτο διωγμό εναντίον των όσων ανακατεύθηκαν στον Μακεδονικό Αγώνα, και όσων υπηρέτησαν αντάρται σ' αυτόν.
Γι αυτό πολλοί αναγκάσθηκαν να φύγουν στη Θεσ/νίκη και όσοι δεν πρόλαβαν τους εξαφάνισαν. Τα σχολεία μας έκλεισαν και η μία από τις δυο εκκλησίες, που βρισκόταν προς τη συνοικία τους την κατέλαβαν και λειτουργούσαν Βουλγάρικα.
Από τη συμμαχία που διαλαλήσαμε προτού κηρυχθεί ο πόλεμος, τίποτε δεν έμεινε καίτοι ακόμα δεν τελείωσε ό πόλεμος και συγκρίνοντας την κατάσταση που δημιουργήθηκε νοσταλγούσαμε την τούρκικη σκλαβιά.

Ζούσε τότε ακόμα στην Τζουμαγιά ό Τίτσας ό Γεώργης που τον θεωρούσαν όλοι τρελό, αλλά στην πραγματικότητα ήταν αγράμματος κυνικός φιλόσοφος. Ο εν λόγω Τίτσας μιλούσε το σλαβόηχο ιδίωμα και μπορούσε οπωσδήποτε να συνεννοείται με τους Βουλγάρους. Πολλές φορές λοιπόν πήγαινε σε μεγάλες συντροφιές Βουλγάρων στρατιωτών που διασκέδαζαν και με κάποιο ύφος μεταξύ αστειότητας και σοβαρότατος τους ρωτούσε: Αβρέ παιδιά, εσείς μας λευτερώσατε από τους Τούρκους, αλλά από σας τώρα ποιος θα μας ελευθερώσει;

Απόσπασμα από:

Καφταντζής, Γ., (1973),

Η ιστορία της Ηράκλειας Ν. Σερρών,

Δήμος Ηράκλειας, Ηράκλεια.

Ερώτηση

Σε πολλά μέρη της Μακεδονίας οι κάτοικοι μιλούσαν το σλαβόηχο ιδίωμα. Έχετε υπόψη σας και σήμερα χωριά του Ν. Σερρών που οι κάτοικοι γνωρίζουν το σλαβόηχο ιδίωμα; Ποια ήταν η αλήθεια που ο Τίτσας με το λογοπαίγνιό του υπαινίχθηκε;