«... 25 Μαΐου 1916. Η είδηση ότι οι Βούλγαροι έφτασαν στα πρόθυρα του Σιδηροκάστρου αναστάτωσε τους κατοίκους της πόλεως. Από τη χαραυγή πλήθη κόσμου με ένα μικρό δέμα στο χέρι μαζεύτηκαν στο προαύλιο των στρατώνων ώστε με τη φυγή του 21ου Συντάγματος Πεζικού, που είχε την έδρα του στο Σιδηρόκαστρο, να ακολουθήσουν τα βήματά του και να αποφύγουν τις νέες δοκιμασίες που φοβόταν. Με την ανατολή του ήλιου ξεκίνησε...
|
«... 25 Μαΐου 1916. Η είδηση ότι οι Βούλγαροι έφτασαν στα πρόθυρα του Σιδηροκάστρου αναστάτωσε τους κατοίκους της πόλεως. Από τη χαραυγή πλήθη κόσμου με ένα μικρό δέμα στο χέρι μαζεύτηκαν στο προαύλιο των στρατώνων ώστε με τη φυγή του 21ου Συντάγματος Πεζικού, που είχε την έδρα του στο Σιδηρόκαστρο, να ακολουθήσουν τα βήματά του και να αποφύγουν τις νέες δοκιμασίες που φοβόταν. Με την ανατολή του ήλιου ξεκίνησε το Σύνταγμα και χιλιάδες λαού ακολούθησαν μαζί του...». Απόσπασμα από το βιβλίο: Τολούδη, Α., (1982), Σιντική-Ιστορία και Παραδόσεις, Εκπολιτιστικός Λαογραφικός Όμιλος, Σιδηρόκαστρο. Σε λίγες ώρες ή 6η Ελληνική Μεραρχία των Σερρών με τη σημαία μέσα στη θήκη εγκατέλειπε την έδρα της. Την ακολούθησε το 21ο Σ.Π. του Σιδηροκάστρου και οι χιλιάδες τα πλήθη. Στρατός και άμαχος πληθυσμός επιβιβάστηκαν σε ειδική αμαξοστοιχία, πού εκι-νείτο μάλλον με καυσόξυλα πολύ αργά. Μόλις έφτασαν στο χωριό Θολό, η αμαξοστοιχία σταμάτησε. Αμέσως ο στρατός φρόντισε για την αχρήστευση του πολεμικού υλικού. Οι Πολιτικές Αρχές, οι διευθυντές και οι προϊστάμενοι διάφορων υπηρεσιών, που έφερναν μαζίτους τα αρχεία της υπηρεσίας τους, προνόησαν για την καταστροφή τους. Τα έκαψαν και έτσι δεν έμεινε τίποτε από τα αρχεία της ελληνικής διοικήσεως να πέσει στα χέρια των Βουλγάρων.
Στο μεταξύ άλλη αμαξοστοιχία που έφερνε ισχυρή δύναμη βουλγαρικού στρατού σταμάτησε στον ίδιο τόπο. Το πλήθος του άμαχου πληθυσμού έπεσε σε δικαιολογημένη μελαγχολία. Ό δρόμος έκλεισε για όλους. Το 4ο Σώμα Στρατού, που είχε την έδρα του στην Ανατολική Μακεδονία, ανεξάρτητα αν η Ελλάδα ήταν ακόμα ουδέτερη, αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς. Έτσι και η 6η Μεραρχία των Σερρών οδηγήθηκε στο Γκέιρλιτς της Γερμανίας, εκτός από λίγους στρατιώτες, που κατόρθωσαν να περάσουν τον Στρυμόνα και να καταφύγουν στη Θεσσαλονίκη ή να κρυφτούν στα γύρω χωριά. Ο άμαχος πληθυσμός διατάχθηκε από τους Βουλγάρους να επιστρέψει στις εστίες του. Απόσπασμα από το βιβλίο: Τολούδη, Α., (1982), Σιντική-Ιστορία και Παραδόσεις, Εκπολιτιστικός Λαογραφικός Όμιλος, Σιδηρόκαστρο.
|
1. Γιατί πιστεύετε ότι αναστατώθηκαν τόσο πολύ οι κάτοικοι του Σιδηροκάστρου όταν άκουσαν για την παρουσία των Βουλγάρων ώστε να εγκαταλείψουν τις εστίες τους;
|
Ερωτήσεις
