Μαρτυρίες

(Αποσπάσματα από χειρόγραφο κείμενο δύο Σερραίων μακεδονομάχων το 1950)

1. Ο καπετάν Δούκας, η κορυφή των οπλαρχηγών, πάντοτε με σύνεσιν και δεξιότητα διεξήγαγε τας διαταγάς του κέντρου και ποτέ δεν έγινε πρόξενος θλιβερών επεισοδίων ούτε ποτέ της οργανώσεως εξ αμελείας του ή κακήν χρήσιν της αρχηγίας του.

 (Σερραϊκά Ανάλεκτα, 1992)

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

2. Ότε έλαβε μέρος εις τους πυροβολισμούς και η δασκάλα Αγγελική Δ. Φιλιστιάδου, η οποία πληγωθείσσα εις τας πόδας, το Προξενείον μαθόν την κακιάν πράξιν των Βουλγάρων ότι η δασκάλα επληγώθη, έστειλε αμάξι αμέσως να φέρουν τη δασκάλα, αλλά αυτή λέγει το εξής: Δε θέλω να με πάτε με το αμάξι παρά με το φορείον και να με περνάτε από τα χωριά και να με κατεβάζετε στα μεσοχώρια. Μόλις την επλησίαζαν στα μεσοχώρια τραγουδούσε εθνικά τραγούδια και τέλος φώναξε «Ζήτω η Ελλάς». Εστάλη εις το.......κι εκεί απέθανε...

(Σερραϊκά Ανάλεκτα, 1992)

Αναφέρεται στην ηρωική δράση της δασκάλας Α. Φελιστιάδου που τραυματίστηκε στα γεγονότα της Κλεπούσνας (Αγριανή) κατά τη διάρκεια επίθεσης μιας συμμορίας Βουλγάρων η οποία αντάλλαξε πυροβολισμούς με τους αντάρτες.

Συζήτηση

Γιατί η δασκάλα δεν προτίμησε να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο και επέμεινε να την περάσουν από τα χωριά πάνω στο φορείο;