Tο καλοκαίρι του 168 π.Χ. ο ύπατος Αιμίλιος Παύλος νίκησε στην πύδνα τον Περσέα, τελευταίο βασιλιά της μακεδονικής δυναστείας των Αντιγονιδών. Στη μάχη αυτή έπεσαν ηρωϊκά μαχόμενοι τρεις χιλιάδες περίπου Σιντοί και βισάλτες, τους οποίους ο ιστορικός Τίτος Λίβιος χαρακτήρισε «ανδρειοτάτους». Στην πεδιάδα των Σερρών έγιναν σφοδρές μάχες με αρχηγό τον Ανδρίσκο Φίλιππο, όμως τελικά η Μακεδονία υποτάχθηκε στους Ρωμαίους.
Η Ρώμη επέβαλε τη διαίρεση του βασιλείου σε τέσσερις διοικητικές ενότητες, τις «μερίδες». Η ανατολική Μακεδονία, γνωστή με το όνομα «Μακεδόνων Πρώτη», είχε πρωτεύουσα την Αμφίπολη και περιελάμβανε και την περιοχή των Σερρών. Η Θεσσαλονίκη και η Αμφίπολη κηρύχθηκαν από τους κατακτητές «ελεύθεραι» ενώ στην πόλη των Σερρών (Σίρρα ονομάζεται αυτή την εποχή) δεν δόθηκαν τα ίδια προνόμια. Μάλιστα έξω από τις Σέρρες στρατοπέδευσαν ρωμαϊκές λεγεώνες, πιθανόν επειδή οι Ρωμαίοι φοβήθηκαν εξεγέρσεις. Στα χρόνια της ρωμαιοκρατίας, έργα τέχνης και αμύθητοι θησαυροί μεταφέρθηκαν στη Ρώμη, ενώ χιλιάδες κάτοικοι της Αμφίπολης εξορίστηκαν στην Ιταλία από την οποία δεν επέστρεψαν ποτέ.
Ακολούθησε μια περίοδος...
Ύπατος: Υψηλόβαθμο αξίωμα της αρχαίας Ρώμης.
Πύδνα: Πόλη της Μακεδονίας κοντά στη σημερινή Κατερίνη. Σιντοί, Βισάλτες: Αρχαίοι λαοί της περιοχής μας. «Ελεύθεραι»: Οι πόλεις τις οποίες επέτρεπαν οι Ρωμαίοι να αυτοδιοικούνται. Λεγεώνα: Στρατιωτική μονάδα στην αρχαία Ρώμη (4.000-10.000 άνδρες). Ενεπίγραφος-η-ο: Αυτός που έχει χαραγμένη υπογραφή. Επιτύμβιος-α-ο: Αυτός που είναι πάνω σε τύμβο (τάφο). αναθηματικός-ή-ό: Που χρησιμεύει ως αφιέρωμα στη μνήμη ανθρώπων ή γεγονότων. |
73-71 π.Χ. | Εξέγερση δούλων (Ο μονομάχος Σπάρτακος από τη Θράκη ηγείται αυτής της επανάστασης που τελειώνει με νίκη των Ρωμαίων) |
44 π.Χ. | Ο Καίσαρος δολοφονείται (μετά από συνωμοσία του Βρούτου). |
30 π.Χ. | Ο Οκταβιανός γίνεται αυτοκράτορας. |
Η κατασκευή της Νέας Εγνατίας Οδού (2000-2001) αποκάλυψε στη θέση «Στρόβολος» των Νέων Κερδυλλίων τμήμα νεκροταφείου ρωμαϊκών-υστερορωμαϊκών χρόνων (246 τάφους) με πολλά ευρήματα όπως νομίσματα, αγγεία, κύπελλα, πινάκια, κοσμήματα κ.ά. Μία από ...
Σύμφωνα πάλι με τον Θουκυδίδη, στον Πελοποννησιακό πόλεμο το 422 π.Χ, όταν μεταφέρθηκε το μέτωπο των Σπαρτιατών και των Αθηναίων στην Αμφίπολη, «ο στρατηγός των Αθηναίων Κλέων, έστειλε πρέσβεις προς τον βασιλιά των Μακεδόνων Περδίκκαν, και άλλους εις την Θράκη προς τον βασιλέα των Οδομάντων Πολ-λήν, δια να φέρουν όσους ημπορούσαν περισσοτέρους μισθοφόρους Θράκας, ενώ ο ίδιος εν τω μεταξύ επερίμενεν αναπαυόμενος εις την Ηιώνα». ...
Την εκπαίδευση των παιδιών και των εφήβων αναλάμβαναν επίσης..., Πρόγραμμα Μελίνα, Η εκπαίδευση στην αρχαία Ελλάδα, Το Γυμνάσιο της Αμφίπολης,
Μαλαμίδου Δήμητρα
Βορειοανατολικά του Γαζώρου βρέθηκε η μαρμάρινη αυτή στήλη.
Χρονολογείται το 158 μ.Χ. Πρόκειται για ένα ψήφισμα που νομιμοποιούσε την αυθαίρετη και παράνομη καλλιέργεια. Σύμφωνα με αυτό, όσοι γεωργοί (οι περισσότεροι ήταν ακτήμονες) καλλιεργούσαν δημόσια κτήματα, υποχρεώνονταν να δίνουν στο Δημόσιο τα μισά σταφύλια ή το μισό κρασί αν επρόκειτο για αμπέλια ή τα 2/3 του καρπού αν καλλιεργούσαν ελαιώνες. Όσο για τα οπωροφόρα δέντρα και τα σύκα, γι' αυτά η καλλιέργεια ήταν ελεύθερη. Το ψήφισμα της πόλης έπρεπε να κοινοποιηθεί και στον Ρωμαίο κατακτητή.
Ψήφισμα των χρόνων της Ρωμαιοκρατίας Το ψήφισμα αναφέρει ότι οι νέοι της πόλης των Σιρραίων τιμούν τον Τιβέριο Κλαύδιο, αγωνοθέτη (κριτή-πρόεδρο) των εορτών που τελούνταν προς τιμήν του Ρωμαίου αυτοκράτορα. (2ος αιώνας μ.Χ.).
|
|
7.6: Αρχαιολογικό Μουσείο Σερρών
|