Τοπική Ιστορία των Σερρών

Ιστορία 1η: Αν ένας γενίτσαρος επιθυμεί ένα χρηματικό δώρο από έναν πλούσιο Έλληνα, του στέλνει ένα μαντίλι, με μια σφαίρα και μ' ένα χαρτάκι με τις λέξεις: «στείλτε μου αμέσως ...

Ιστορία 2η: Κατά τις δοσοληψίες Τούρκων-Ελλήνων, οι τελευταίοι, κυρίως οι έμποροι ή οι παντοπώλεις, δεν έπρεπε να αντιλέγουν στην τιμή των τροφίμων, την οποία τους αντιπρότεινε ο Τούρκος. Στη Θεσσαλονίκη ένας Τούρκος ...

Ιστορία 3η: Στις Σέρρες ένας νέος παντρεύτηκε, παρά τις αντιρρήσεις των γονιών, τη νέα που αγαπούσε και για να μην υποταχτεί στις πιέσεις των συγγενών του, προσήλθε στον μουσουλμανισμό, τόσον αυτός όσο και ...

Στις Σέρρες υπήρχαν δύο κυρίως κοινωνικές τάξεις, οι τσιορμπατζήδες (πλούσιοι, προύχοντες) και οι τσιπλάκηδες (φτωχοί, γυμνοί). Στην πρώτη ανήκαν οι γαιοκτήμονες, έμποροι και κτηματίες. Στην άλλη οι βιοτέχνες (ισναφλήδες), εργάτες, και αγρότες. ...

Καφταντζής, Γ., (1996), Ιστορία της πόλεως των Σερρών και της περιφέρειας, Θεσσαλονίκη, τ. Γ', σ. 262

α. «Για πρώτη φορά το όνομα Λαϊλιάς, που είναι παραφθορά της τουρκικής Γιαϊλιάς, αναφέρεται στο χρονικό του Παπασυναδινού στα 1603-1604. Πρόκειται για το γνωστό εκπληκτικής ομορφιάς βουνό με υψόμετρο 1.605 μ., που μαζί με άλλα έξι περικλείουν αλυσιδωτά το Σερραϊκό λεκανοπέδιο. Είναι συνέχεια του Α. Όρβηλου και η ψηλότερη κορυφή του...

β. Ο Εβλιά Τσελεμπί, ένας Τούρκος περιηγητής, γράφει:
«Το Ανά νταγ (τουρκ. Ονομασία του Λαϊλιά) είναι περίφημο για την ομορφιά του σ' όλη τη Ρούμελη, Αραβία και Περσία. Την αρχαία εποχή ήταν θέρετρο του άσχημου βασιλιά Ζαλ, μυθικού ήρωα των Περσών. Οι πρόκριτοι (Τούρκοι) έχουν εκεί δυο χιλιάδες επαύλεις, υπάρχουν ακόμη 40 τζαμιά, ένα λουτρό, δυο χάνια και πεντακόσια πρατήρια. Το Ανά Νταγ το επισκέφτηκα ...

Τρεις εικόνες απο τα Γενικά αρχεία του κράτους Ν. Σερρών.

11.3 Μεχμέτ Τζαμί		11.4 Μπεζεστένι και Εσκί Τζαμί

Τουρκοκρατία, παιδομάζωμα
Ο Εβλιά Τσελεμπί, στα μέσα του 17ου αιώνα, στο «Οδοιπορικό» του (8ος τόμος), γράφει για τα Σερριωτόπουλα που συγκεντρώθηκαν για το παιδομάζωμα: «Πλήθος παιδόπουλα με αγγελικό πρόσωπο φορούν κεφαλοδέσι από σαμαρόγουνα της Βοσνίας, ντολαμά (ποδήρης χιτώνας) με ασημένια κουμπιά, πανταλόνια με ασημένιες πόρπες και υποδήματα καμπαρντί (Καμπάρντα, χώρα της Υπερκαυκασίας)». Σύμφωνα με ένα σουλτανικό φιρμάνι της 29ης Ιουνίου του 1601 «οι νέοι των απίστων» έπρεπε να είναι «καλλίμορφοι, αρτιμελείς και ...

11.6: Καρτποστάλ της εποχής Αρχείο Γ. Καφταντζή.

«Όταν έπειτα από την μεγάλην πυρκαγιάν το 1849 (στην πόλη των Σερρών) πολλαί πλούσιαι οικογένειαι και μεγαλέμποροι περιήλθον εις κατάστασιν μεγάλης ενδείας και εξαθλιώσεως, σατιρίστηκε το κατάντημα των με τους ...

«... Στην Ελληνική Κοινότητα Σερρών ανήκαν όλοι οι Ορθόδοξοι κάτοικοι της πόλης και των περιχώρων, που χρησιμοποιούσαν στα εκπαιδευτήρια και στους ναούς την ελληνική γλώσσα. Προϊσταμένη αρχή ήταν η Γενική Συνέλευση. Μέλη της ήταν:

α) αντιπρόσωποι των ενοριών

β) αντιπρόσωποι των συντεχνιών εκείνων που εισέφεραν υπέρ των κοινοτικών καταστημάτων, και

γ) όσοι εισέφεραν ...

11.8 Ο Ζάμαντας

«Όταν οι κάτοικοι του χωριού γιόρταζαν χορεύοντας και πανηγυρίζοντας μετά την Ανάσταση τον ερχομό της άνοιξης, οι αλλόθρησκοι κατακτητές με διάφορα προσχήματα προκαλούσαν τους χριστιανούς δημιουργώντας πολλές φορές σοβαρά επεισόδια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σταματούν οι θρησκευτικές και λαϊκές εκδηλώσεις («χαλνούσι το πα-ναήρι») η προσμονή των οποίων και η προετοιμασία για αυτές ήταν ιδιαίτερα σημαντικές για τη ζωή ολόκληρου του χωριού. Κατά τη διάρκεια λοιπόν ενός τέτοιου μεγάλου πανηγυριού όλος ο κόσμος ήταν πιασμένος στο χορό......ξαφνικά όμως αντιλαμβάνονται να ανηφορίζει και να πλησιάζει το βάρβαρο ...