Ωκύπους: γοργοπόδαρος, γρήγορος στα πόδια Εταστικόν: εξεταστικό Μειλίχιος: αυτός που χαρακτηρίζεται από γλυκύτητα στουςτρόπους Παρεστώτες: οι παρόντες, παρευρισκόμενοι

«Ο Σερραίος ιστορικός Ευ. Στρατής γράφει: «Ο Εμμ. Παπ(π)άς ην μέτριος το ανάστημα και ωκυπους. Ως ιδιαίτερα χαρακτηριστικά φέρονται, ο μακρύς λαιμός, οι μακροί

ωσαύτως δάκτυλοι των χειρών, το ευρύ μέτωπον, το αέτειον όμμα, οξύ και εταστικόν όσον ουδενός άλλου εν Δοβίστη και Σέρραις. Ην προς τούτοις τους λόγους μειλίχιος, μετά μειδιάματος πάντοτε λαλών βραδέως δε και ησύχως τας λέξεις προφέρων. 'Ελεγεν ολίγα και σοβαρά, αναμένων πάντοτε τους άλλους να ομιλήσωσι και ερωτώμενος μόνον να απαντά. Εν συνεδριάσει η συναναστροφή ελάμβανε τον λόγον τελευταίος, εκφέρων γνώμην πάντοτε ορθήν, ην ευλαβώς παραδέ-χοντο οι παρεστώτες...»

Πέννας, Π., (1966), Ιστορία των Σερρών, Αθήνα, σελ. 128.

«Ο γιος του Εμμ. Παπ(π)ά Αναστάσιος, σε γράμμα του (18 Απριλίου 1821) προς τον αδελφό του Αθανάσιο ανακοινώνει την απόφαση του να εγκαταλείψει τις επιχειρήσεις του στη Βιέννη και να πολεμήσει για την απελευθέρωση της Ελλάδας..
«Είναι ένας μήνας τώρα που δεν είχα ησυχία ούτε στιγμή... Μια γυναικεία μορφή στεκόταν πάντα μπροστά στα μάτια μου θλιμμένη, κλαμένη, πληγωμένη, βαθιά αλυσοδεμένη. Πάντα με κοίταζε με βλέμμα απλανές χωρίς να μου μιλεί. Αλλά τέλος πριν από λίγες μέρες μου είπε θυμωμένη: «Παιδί μου πάψε πια να είσαι σκυθρωπός. Πάψε να είσαι μόνο Αναστάσιος Εμμ. Παπ(π)ά, ο γιος του καλού σου πατέρα. Είσαι ένας Μακεδόνας και το καθήκον σε καλεί. Αίσχος και ανεξίτηλη ντροπή θα είναι για σένα, αν μείνεις αδιάφορος σ'αυτή την ευκαιρία. Εμπρός λοιπόν, αγαπημένο μου παιδί, δείξε πως είσαι Μακεδόνας. Γίνου ένας Αριστόδημος και κάτω απ' αυτό το όνομα πολέμα για την πατρίδα.... Όρμα απάνω στον εχθρό σαν ένας Μακεδόνας, φτιάξε αργυρές ασπίδες, ξαναζωντάνεψε την αήττητη φάλαγγα. Τι το όφελος να καλοζείς στα ξένα και να στερείσαι για πάντα την πατρίδα σου».
Αυτά και άλλα παρόμοια μου είπε και χάθηκε με μιας. Μου είναι αδύνατον πια Θανασάκη μου να μην υπακούσω στη φωνή της, το αποφάσισα, ναι, το αποφάσισα, έχετε γεια. Σπεύδω προς τα ένδοξα πεδία των μαχών του Μαραθώνα και των Θερμοπυλών... Εκεί με περιμένει το στεφάνι ενός πραγματικού στρατιώτη ή ίσως ακόμα και ο θάνατος. Αλλά για μένα είναι το ίδιο. Ο θάνατος για την πατρίδα είναι το γλυκύτερο χάρισμα. Ας γίνει ό,τι μου κλώθει η μοίρα μου. Αν πεθάνω, μη λυπάσαι αδελφέ μου! Για την πατρίδα πεθαίνω ευχαρίστως».».

Λάιος, Γ, (1958), Ανέκδοτες επιστολές και έγγραφα του 1821, Αθήνα, σ. 92-94 (στο: Νεότερη καιΣυγχρονη Ιστορία (1991), Γ" Γυμνασίου, ΟΕΔΒ, Αθήνα) 

14.Β.3: Εμμ. Πα(π)άς. Ανακτήθηκε από την ιστοσελίδα: History of Macedonia.com στις 30-6-2012

14.Β.4: Εμμ. Πα(π)άς. Ανακτήθηκε από την ιστοσελίδα του Γυμνασίου Νέου Σουλίου Σερρών στις 30-6-2012