Tο καλοκαίρι του 1940 οι εύποροι Σερραίοι βρίσκονταν ακόμη σε διακοπές στους ορεινούς όγκους της Βροντούς και του Λαϊλιά.
Στις 15 Αυγούστου η Τήνος τραντάχτηκε από τη βύθιση της «Έλλης». Το γεγονός τάραξε την κοινωνία των Σερρών. Όλο το φθινόπωρο πέρασε με ειδήσεις που έτρεχαν και με κομμένη ανάσα οι κάτοικοι παρακολουθούσαν το παγκόσμιο μακελειό που συνεχώς πλησίαζε.
Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου οι κάτοικοι της πόλης ξύπνησαν από τους ήχους της σειρήνας και οι αγρότες στα χωράφια από το χτύπημα της καμπάνας του χωριού. Σε λίγες ώρες ο σταθμός των Σερρών γέμισε με επιστρατευμένους και απλούς ανθρώπους καθώς και παιδιά με γαλανόλευκες στα χέρια που αποχαιρετούσαν τους δικούς τους ανθρώπους οι οποίοι έφευγαν για το μέτωπο. Μαζί τους παρουσιάστηκε σε μονάδα του Σιδηροκάστρου ο...
24.1Πρώτες ημέρες της κήρυξης του πολέμου στα Σέρρας. Σερραίοι στρατευμένοι και συγγενείς στο στρατόπεδο των πυροβολικών λίγο πριν την αναχώρησή τους για το μέτωπο. Αρχείο Β. Τζανακάρη
|
24.1.1: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στρατιώτης. ανακτήθηκε από «Σελίδες ιστορίας και Επιστήμης», 20-11-2019 |
Tο καλοκαίρι του 1940 οι εύποροι Σερραίοι βρίσκονταν ακόμη σε διακοπές στους ορεινούς όγκους της Βροντούς και του Λαϊλιά.
Στις 15 Αυγούστου η Τήνος τραντάχτηκε από τη βύθιση της «Έλλης». Το γεγονός τάραξε την κοινω-
νία των Σερρών. Όλο το φθινόπωρο πέρασε με ειδήσεις που έτρεχαν και με κομμένη ανάσα οι κάτοικοι παρακολουθούσαν το παγκόσμιο μακελειό που συνεχώς πλησίαζε.
Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου οι κάτοικοιτης πόλης ξύπνησαν από τους ήχους της σειρήνας και οι αγρότες στα χωράφια από το χτύπημα της καμπάνας του χωριού. Σε λίγες ώρες ο σταθμός των Σερρών γέμισε με επιστρατευμένους και απλούς ανθρώπους καθώς και παιδιά με γαλανόλευκες στα χέρια που αποχαιρετούσαν τους δικούς τους ανθρώπους οι οποίοι έφευγαν για το μέτωπο. Μαζί τους παρουσιάστηκε σε μονάδα του Σιδηροκάστρου ο Σερραίος δικηγόρος Κωνσταντίνος Καραμανλής, μετέπειτα Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Τις επόμενες μέρες τα σχολεία δε λειτούργησαν και με ανακοινώσεις της «παθητικής αεράμυνας» κλήθηκαν όλοι να ετοιμαστούν για καταστάσεις πολέμου.
Στα «μετόπισθεν», ο χειμώνας του 1941 ήταν επίσης βαρύς. Την πρωτοχρονιά σε όλες τις εκκλησίες της πόλης των Σερρών διαβάστηκε μια αυτοσχέδια προσευχή υπέρ του στρατού μας. Κάθεστιγμή στις πλατείες και στις γειτονιές όλοι είχαν το νου τους στα παιδιά που μάχονταν στα αλβανικάβουνά. Έστηναν τ’ αυτιά τους για νέα που ακούγονταν από τα λίγα ραδιόφωνα για τις νίκες του στρατού στην Αλβανία. Τη βαριά πολεμική ατμόσφαιρα απάλυναν οι θεατρικές παραστάσεις όπως το«Ψηλά στο Μέτωπο» που παιζόταν στον «Ορφέα».
Από τον Φεβρουάριο όμως τα νέα από τη γειτονική Βουλγαρία δεν ήταν καθόλου καλά. Πληροφορίες ανέφεραν πως κατέφταναν συνεχώς γερμανικά στρατεύματα και οι δρόμοι που οδηγούσαν στα ελληνικά σύνορα στρώνονταν και πλάταιναν συνεχώς. Οι γέφυρες ενισχύονταν για να περάσουν τα βαριά στρατιωτικά γερμανικά οχήματα. Η Βουλγαρία προσχώρησε στον «Άξονα» και στις 6 Απριλίου έγινε αυτό που όλοι φοβούνταν. Οι γερμανικές μεραρχίες πέρασαν τα ελληνικά σύνορα και κατευθύνθηκαν προς τα οχυρά του «Ρούπελ».