Τοπική Ιστορία των Σερρών

Οι πόλεις της Σίρεως και της Αμφίπολης ήταν ιδιαίτερα προνομιακές καθώς δέσποζαν στον εύφορο Σερραϊκό κάμπο. Το 514 π.Χ. ο Πέρσης βασιλιάς Δαρείος έδωσε διαταγή στον στρατηγό Μεγάβαζο να αιχμαλωτίσει όλους τους άνδρες και τα γυναικόπαιδα των Σιριοπαιόνων και να τους οδηγήσει στην Ασία. Εκεί παρέμειναν δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια. Κατά την Ιωνική επανάσταση κατάφεραν να δραπετεύσουν και μετά από πολλές περιπέτειες να γυρίσουν πίσω. Το 492 π.Χ., ο Μαρδόνιος εκστράτευσε κατά της Ελλάδας. Ο στόλος του όμως καταστράφηκε στον Άθω (Άγιο Όρος), ο δε στρατός της ξηράς αποδεκατίστηκε από ντόπιους Βρύγους.
Το 480 π.Χ., στη μεγάλη εκστρατεία του Ξέρξη κατά της Ελλάδος, κατασκευάσθηκαν μεγάλες αποθήκες ανεφοδιασμού του Περσικού στρατού στις εκβολές του Στρυμόνα, στην αρχαία πόλη Ηιόνα. Κατασκευάσθηκαν και δύο μεγάλες γέφυρες στον Στρυμόνα.
Ο βασιλιάς της Βισαλτίας μη θέλοντας ν' ακολουθήσει τους βαρβάρους εναντίον της Ελλάδας, έφυγε στη Ροδόπη. Απαγόρευσε στους γιους του να εκστρα-τεύσουν κατά της Ελλάδος στο πλευρό των Περσών. Αυτοί όμως δεν άκουσαν τη συμβουλή του πατέρα τους και ακολούθησαν τους βαρβάρους μαζί με άλλες φυλές που μήδισαν.
Επιστρέφοντας ο Ξέρξης, ύστερα από την ήττα του στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, εγκατέλειψε πολλούς στρατιώτες σε διάφορα χωριά της «χώρας των Σερραίων». Λοιμώξεις και δυσεντερίες αποδεκάτισαν τον στρατό του.
Το 470/469 π.Χ. στην Ηιόνα πολιορκήθηκε ο διοικητής των Περσών Βόγης από τον Κίμωνα, με αποτέλεσμα να πέσει επεισοδιακά η πόλη στα χέρια των Αθηναίων.