«Δέκα μέρες μετά την άφιξή μου (στη Θεσσαλονίκη) συναντήθηκα με τον μουτεσελίμη Γιουσούφ μπέη ... είναι άνθρωπος βάναυσος, τυραννικός και χριστιανομάχος. Οι άλλοι εμπροστά του, και αυτός ακόμη ο μουφτής Εφένδης, στεκόταν με σταυρωμένα τα χέρια τους και δεν τολμούν να πουν τη γνώμη τους. Εγώ ως τόσο, ο ταπεινός δούλος Σου, συνηθισμένος στη καλωσύνη και ...
Από το Οδοιπορικό του Τούρκου περιηγητή Χαϊρουλλάχ Εφένδη:
«Δέκα μέρες μετά την άφιξή μου (στη Θεσσαλονίκη) συναντήθηκα με τον μουτεσελίμη Γιουσούφ μπέη ... είναι άνθρωπος βάναυσος, τυραννικός καιχριστιανομάχος. Οι άλλοι εμπροστά του, και αυτός ακόμη ο μουφτής Εφένδης, στεκόταν με σταυρωμένα τα χέρια τους και δεν τολμούν να πουν τη γνώμη τους. Εγώ ως τόσο, ο ταπεινός δούλος Σου, συνηθισμένος στη καλωσύνη και τη δίκαια κρίση Σου, δεν μπόρεσα να δεχθώ χωρίς συζήτηση τα όσα μούπε. Και ήταν αυτά τα παρακάτω: «Οι άπιστοι ρωμιοί του βιλαετίου δείχνουν εδώ και λίγο καιρό κάποια ύποπτη κίνηση. Ετοιμάζουν, λέει, εξέγερση ενάντια στην κυβέρνηση και την εξουσία Σου. Και γι αυτό πρέπει αλύπητα να τους κτυπούμε όπου τους βρίσκουμε. Βέβαια εγώ εναντιώθηκα σ' αυτά γιατί, θεέ μου, ποιος θα τολμήση να επαναστατήση στην δικήν σου δύναμη και εξουσία; Του είπα, πως θάταν προτιμότερο, αντί να τους τυραννούμε, να τους φερόμαστε καλύτερα σαν φίλοι ώστε νάναι ευχαριστημένοι και να μην έχουν παράπονο». Τα λόγια μου αυτά του φάνηκαν τολμηρά και αγανακτισμένος βγήκε από την αίθουσα...».
Πένας, Π., (1966), Η Ιστορία των Σερρών, Αθήνα, σελ. 121.
«Δέκα μέρες μετά την άφιξή μου (στη Θεσσαλονίκη) συναντήθηκα με τον μουτεσελίμη Γιουσούφ μπέη ... είναι άνθρωπος βάναυσος, τυραννικός καιχριστιανομάχος. Οι άλλοι εμπροστά του, και αυτός ακόμη ο μουφτής Εφένδης, στεκόταν με σταυρωμένα τα χέρια τους και δεν τολμούν να πουν τη γνώμη τους. Εγώ ως τόσο, ο ταπεινός δούλος Σου, συνηθισμένος στη καλωσύνη και τη δίκαια κρίση Σου, δεν μπόρεσα να δεχθώ χωρίς συζήτηση τα όσα μούπε. Και ήταν αυτά τα παρακάτω: «Οι άπιστοι ρωμιοί του βιλαετίου δείχνουν εδώ και λίγο καιρό κάποια ύποπτη κίνηση. Ετοιμάζουν, λέει, εξέγερση ενάντια στην κυβέρνηση και την εξουσία Σου. Και γι αυτό πρέπει αλύπητα να τους κτυπούμε όπου τους βρίσκουμε. Βέβαια εγώ εναντιώθηκα σ' αυτά γιατί, θεέ μου, ποιος θα τολμήση να επαναστατήση στην δικήν σου δύναμη και εξουσία; Του είπα, πως θάταν προτιμότερο, αντί να τους τυραννούμε, να τους φερόμαστε καλύτερα σαν φίλοι ώστε νάναι ευχαριστημένοι και να μην έχουν παράπονο». Τα λόγια μου αυτά του φάνηκαν τολμηρά και αγανακτισμένος βγήκε από την αίθουσα...».
Πένας, Π., (1966), Η Ιστορία των Σερρών, Αθήνα, σελ. 121.
Ερώτηση
1. Τι πληροφορίες μας δίνει το κείμενο σε σχέση με την ιστορική ενότητα που εξετάζουμε και τα πρόσωπα που αναφέρονται;
2. πώς αντιμετωπίζει ο Γιουσούφ μια ενδεχόμενη επαναστατική κίνηση και πώς ο Σουλτάνος;
14.4:«Ο Σουλτάνος... τον υποχρέωσε να μη διατηρεί έναν τόσο μεγάλο αριθμό στρατευμάτων ... δια να συμπληρωθεί δε το έργο της
εξουθενώσεως και απογυμνώσεώς του από πάσης επικινδύνου δυνάμεως δεν απέμεινε παρά η ανάθεσις σ αυτόν αξιωμάτων, τα οποία θα τον κράταγαν μακράν των Σερρών... μετέπειτα δε κηρυχθείσης της επαναστάσεως υπεχρεώθη να εγκατασταθεί εις Πάτρας»
εξουθενώσεως και απογυμνώσεώς του από πάσης επικινδύνου δυνάμεως δεν απέμεινε παρά η ανάθεσις σ αυτόν αξιωμάτων, τα οποία θα τον κράταγαν μακράν των Σερρών... μετέπειτα δε κηρυχθείσης της επαναστάσεως υπεχρεώθη να εγκατασταθεί εις Πάτρας»
Πένας, Π., (1966), Η Ιστορία των Σερρών, Αθήνα, σελ. 120.
Ερώτηση
1. Τι ακριβώς φοβόταν ο Σουλτάνος και απομάκρυνε τον Γιουσούφ πασά από τις Σέρρες;
2. Γιατί δεν τον άφησε να διατηρεί στρατό σε μια τόσο επικίνδυνη για την οθωμανική αυτοκρατορία επαναστατική περίοδο;
Βρείτε στο διαδίκτυο και στις ενότητες για την ελληνική επανάσταση του 1821 του βιβλίου της ιστορίας, σε ποια γεγονότα και σε ποιες περιοχές συναντάμε το όνομα του Γιουσούφ πασά.